Bir zamanlar dörd oğulu olan bir insan varmiş . Uşaqlarının çox tez qərar verməməkləri və mühakiməli olmamaqları üçün onları bu mövzuda öyrətmək istəmiş.
Beləcə hər birini uzaq bir yerdə duran ağacın yanına gedib ona baxmalarını istəmiş.İlk oğlan qışda getmiş,ikincisi yazda ,üçüncüsü yayda,dördüncüsü payızda. Geri qayıtdıqlarında hamısını bir yerə çağırıb və nə gördüklərini soruşub.
İlk oğlan ağacın çox çirkin, qoca və qup-quru olduğunu deyir.
İkinci oğlan, "xeyir yaşıllıqlarla dolu idi və canli idi" deyir.
Üçüncü oğlan başqa fikirdə imiş . "Çiçəkləri var idi və ətri ilə görünüşü ilə o qədər möhtəşəm idiki daha əvvəl belə bir şey görməmişdim" deyib .
Axırıncı oğlan hamısının haqsız olduğunu və ağacın meyvələrlə dolu canlı və həyat dolu olduğunu qeyd edib .
Yaşlı adam oğullarına hər birinin düz olduğunu söyləyib . Çünkü hamısı fərqli fəsillərdə ağacı görməyə getmişdi.
Onlara bir ağacı və ya bir insanı , az bir vaxtda və ya fərqli fəsili tanıdıqdan sonra mühakimə edə bilməyəcəklərini izah etməyə çalışıb.
Ya da nəyəsə sahib olub olmamaqlarını ....
Bu sözlərlə nəsihətini tamamlayıb .
Həqiqətləri ancaq sonunda dörd fəsili gördükdən sonra görərsiniz . Əgər qışdan imtina etsən yazın nemətindən məhrum olarsan yayın gözəlliyindən və payızın bütövlüyündən də həmçinin . Bir fəsilin digər gözəl fəsilləri parçalamağına icazə verməyin .
Həyatınızı bir fəsil ucbatından mühakimə etməyin .
Unutmayın ki qabaqda bu andakı vaxtınızı axtara bilərsiniz və ya daha da gözəl günlər də yaşaya bilərsiniz.
TƏRCÜMƏ ETDİ:KAMİLLA BAYRAMLI