Yaşadığı şəhərdən ,olduğu mühitdən qisacası həyatından bezən bir insan , cibindəki az miqdar pul ilə yanına heç bir şey götürmədən olduğu şəhəri tərk edərək daha əvvəl heç bilmədiyi bir ölkəyə getmiş.
Ora hələ öyrəşməyə başlayarkən birdən bir səs eşidib. Bir sığırçın avazı çıxana qədər meydanda qışqırırmış.
-Teatr ! Gəlin ! Qaçırtmayın ! Bu axşam teatr !...
Adam həyatında heç teatra getməyib və inanılmaz dərəcədə maraqlı gəlib. Biletin haradan alındığını öyrənib .Biletin qiyməti cibindəki bütün pul qədər olmağına baxmayaraq heç tərəddüdsüz bileti alıb. Başlayıb maraqla oyunu izləməyə. .. Oyun qutarır , hamı dağılır və bizim həvəsli eləcə qalır , baxdığı möhtəşəm oyun qarşısında . O vaxt təmizlikçi tərəfindən salonu boşaltmaq üçün xəbərdarlıq alir.
Adamsa ;
-Mənə müdürünüzün yerini deyə bilərsiz?Onunla bir şey danışmalıyam ...demiş.
Baxdığı oyunun təsiri ilə müdürlə danışmış və nə olarsa olsun , nə iş olarsa olsun buranın bir parçası olmaq üçün işləmək istədiyini bildirir. Müdür çox şanslı olduğunu , bu vaxtlar bir təmizlikçi axtardığını ancaq əvvəlcə onu sınamaq lazım olduğunu ifadə edib və sınamaq üzrə aylarla əl dəyməyən bir kitabxananın təmizliyini uyğun bilir.
-Buyur buranı təmizlə. Əgər bəyənərəmsə səni işə götürərəm... deyir və gedir.
Teatr sevgisinin verdiyi şövq ilə təmizlik gözlənəndən tez vaxtda bitir. Müdür otağı görməmişdən adamın səmimiyyətinə inanmamış .Onu digərləri kimi işinə qarşı məsuliyyətsiz biri bilib. Ancaq otağın təmizliyini görəndə heyrətlər içində qalıb . Aylardır içəri girilməyən otaq tər -təmiz olmuşdu. Müdür bu cəld və bacarıqlı insanı işə almağa qərar verir.
-Yaxşı səni işə alıram.
-Ancaq mənim yatmağa yerim yoxdur.
-Onda burda yatarsan və işə daha tez başlayarsan.
İstədiyi olan teatr həvəskarı , sakit bir formada otağdan çıxarkən müdür .
-Adın nə idi sənin bura yazaq .. deyir .
Aldığı cavab isə ,
-William ! William Shakespeare .... olur.
Bu hekayə həm insanı dəhşətə salan həm də ilham vericidir. Shakespeare teatr həyatına bu formada başlayıb ... Düz qırx yaşında ... teatrı o illərdə tanıyıb və böyük bir əzmlə o möhtəşəm oyunları yazıb . Hətta böyük bir fədakarlıq göstərib sənəti üçün . Sənət həyatı müddətində sadəcə üç saat yataraq həyatını davam etdirmişdir. Səhər tezdən oyanıb oyun sınağını edir oyununu oynayır və axşam təzədən oyun yazır ... Bu hər zaman belə davam edirmiş.
Bu hekayəni ilk eşitdiyimdə həyatım üçün hiss etdiyim qayğıları bir qırağa qoydum. Anladim ki , heç bir şey üçün gec deyildir. İnsan əgər istəyərsə imkansız kimi görünən hadisələri də reallaşdıra bilər. Təki ürəkdən istəsin və bunun üçün səy göstərsin. Heç bir şey üçün gec deyil .
Yetər ki ürəkdən istəsin və bunun üçün səy sərf etsin. Heç bir şey üçün gec deyil.
Neçə yaşında olursaq olaq...
TƏRCÜMƏ ETDİ:KAMİLLA BAYRAMLI