Mənim San İsidorda atçılıq təsərrüfatı ilə məşğul olan Monti Roberts adında bir dostum vardı.O,mənə riskli vəziyyətlərdə gənclərin bacarıqlarını üzə çıxarmaq üçün üçün bir fond kimi evindən istifadə etməyimə razılıq vermişdi .
Axırıncı dəfə mən orda olanda , o mənə özünü bunları deməklə təqdim etdi : " Mən sənə demək istəyirəm ki , nə üçün mən Cekə atımdan istifadə etməyinə icazə vermişəm . Bu tamami ilə keçmiş bir hekayəyə bağlanır . O , tövlədən tövləyə , at cıdırından at cıdırına , fermadan fermaya , atçılıq yerindən bir atçılıq yerinə gedib atlarla məşğul olan səyyar bir at məşqçisinin oğlu idi . Nədənsə , onun yuxarı siniflərdə davamlı olaraq sözlərinə əhəmiyyət verilmirdi . Dərs ili qurtaranda ondan bir kağıza böyüyəndə kim olmağı haqqında yazmağı xahiş edildi.
O , bir gün atçılıq təsərrüfatının sahibi olacağı haqqında öz arzularını təsvir edərək düz yeddi səhvə yazmışdı . O , arzularını böyük detallarına qədər təsvir etmişdi , hətta onun bütün evlərin , tövlələrin , cıdır meydanlarını da göstərməklə diaqramını da vermişdi . Sonra o , 4000 addım uzunluğunda evin planını vermişdi , o da bu geniş əraziyə daxil olacaqdı .
O , bu layihəyə ürəyinin yarısını qoymuşdu və onu növbəti günü müəllimə verdi . İki gün sonra o , yazısını geri aldı . Kağızın önündə böyük F yazılmışdı və bu qeyd : " Dərsdən sonra məni gör ".
Oğlan dərsdən sonra o böyük arzuyla müəllimin yanına getdi və soruşdu : " Nə üçün mən F almışam ? "
Müəllim dedi : " Bu sənin kimi gənc bir oğlan üçün qeyri - real arzudur . Sənin pulun yoxdu . Sən sadəcə səyyar bir at məşqçisinin oğlusan . Sənin heç yerin də yoxdu . Atçılıq təsərrüfatına sahib olmaq çox pul tələb edir . Sən torpaq almalısan . Sən atçılıq fermasına pul ödəməlisən . Sən atçılıq zavoduna pul ödəməlisən . Bunu eləmək üçün sənin heç bir yolun yoxdu " . Sonra müəllim əlavə etdi : " Əgər sən yenidən bir də bunu yazsan mən qiymətini yenə də eyni yazacam".
Oğlan evə gəldi və uzun uzadı düşünməyə başladı . Axırda atasından nə etməli olduğunu soruşdu . Atası bele bir cavab verdi : " Bax , oğlum , buna sən özün qərar verməlisən .Halbuki , bilirəm bu sənin üçün çox vacib qərardır " .
Nəhayət , bir həftə sonra oğlan yazmağa qərar verdi . Vərəqi çevirib heç bir dəyişiklik etmədən yenidən yazdı .
Sonda da belə ərz etdi :" Siz F qiymətinin üstündə qala bilərsiz , ancaq mən öz arzularımın üstündə qalacam ".
Monti üzünü qrupa çevirdi və dedi : " Mən bunu sizə ona görə danışıram ki , siz indi mənim o dediyim ərazidə , 4000 addımlıq ölçülü evimdə oturursuz ". Sonra əlavə etdi :"Mən hələdə o kağızı çərçivəyə salıb divardan asılı saxlayıram . Bu hekayənin ən yaxşı tərəfi də odur ki , iki yay əvvəl həmin məktəb müəllimi otuz uşaqla mənim bu yerimə bir həftəlik gəzməyə gəlmişdilər " . Müəllim gedəndə belə dedi : " Bax , Monti , mən sənə bunu indi deyirəm. Mən sənin müəllimin olanda, ancaq kiminsə arzusunu puç edirdim . Bütün bu illər ərzində mən nə qədər uşağın arzularını oğurladım . Xoşbəxtlikdən , sənin kifayət qədər əzmin oldu , sən heç vaxt arzularından əl çəkmədin .
Nəticə : İmkan verməyin ki, kimsə sizin arzularınızı oğurlasın . Nə baş verir versin , siz urəyinizin səsini dinləyin . Arzular böyük ya balaca olmur , əgər siz onu gerçəkləşdirməyə cəhd edirsizsə . Ona görə də həmişə nə olmasından asılı olmayaraq arzularınızı həyata keçirin.
Tərcümə etdi : Ülviyyə Salahova